آیا این احتمال وجود دارد که مهلت مکانیسم ماشه تمدید شود؟
به گزارش همشهری آنلاین، صابر گل‌عنبری-تحلیلگر مسائل بین‌الملل و روزنامه‌نگار: نظر به نزدیک شدن مهلت پایان اوت، گفتگوی جمعه وزیر خارجه ایران با همتایان خود در تروئیکای اروپایی و مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا و گفتگوهای پیش‌رو در سه شنبه آینده، جمع‌بندی نگارنده این است که احتمال تمدید قطعنامه 2231 شورای امنیت و به تبع آن تمدید مهلت مکانیسم ماشه «اندکی» افزایش یافته است. تمدید قطعنامه پیشگفته نیازمند نظر مساعد پنج عضو دایم شورای امنیت است و مخالفت ایران مانع تمدید آن نمی‌شود. اما اگر چین و روسیه با این تمدید موافقت کنند، می‌توان آن را کاشف از رایزنی پشت پرده با ایران و موافقت ضمنی آن پنداشت.
در هر صورت، اروپا بی‌خیال اهرم مکانیسم ماشه نمی‌شود یا آن را قبل از ۱۸ اکتبر اعمال می‌کند یا در صورت تمدید، اگر توافقی حاصل نشود آن را در آینده دیر یا زود فعال خواهد کرد. از این رو، قطعنامه 2231 در هر صورت در موعد مقرر خود در 18 اکتبر آتی به شکل طبیعی با پایان محدودیت‌های اعمال شده خاتمه نمی‌یابد. در چنین وضعیتی و در این فضای جنگی و آتش بس شکننده، چه بسا تهران علی رغم مواضع اعلامی بی‌رغبت هم به تمدید موقت قطعنامه نباشد. با این حال، باید دید دولت ترامپ چه موضعی در مقابل تلاش اروپا برای تمدید قطعنامه خواهد گرفت.
آیا با هدف تشدید تنش و فشار مضاعف بر تهران مانع تمدید قطعنامه در شورای امنیت شده و از این رو، اروپا هم ناچار به کشیدن ماشه میشود یا با سه کشور اروپایی همراهی می‌کند. اتخاذ هر کدام از این دو موضع از جانب آمریکا واجد معانی و دلالت‌های خاص خود است؛ به ویژه که اسرائیل به شدت به دنبال فعال‌سازی مکانیسم ماشه و بستن هر روزنه‌ای فراروی دیپلماسی است. اما در صورت تمدید قطعنامه می‌توان گفت که تروئیکای اروپایی از یک سو متمایل به حفظ اهرم فشار خود علیه ایران و تداوم نقش‌آفرینی خود از این رهگذر بوده و از دیگر سو در شرایط فعلی به دنبال تشدید تنش نیست و خواهان مدیریت آن است. حالا باید دید با پایان ماه اوت و مهلت سه کشور اروپایی عملا چه اتفاقی خواهد افتاد؛ فعال‌سازی اسنپ بک و تشدید تنش که منعکس‌کننده نوعی هم‌پوشانی اروپا، آمریکا اسرائیل در قبال ایران خواهد بود یا تمدید قطعنامه، تلاش برای مدیریت تنش و شکل‌گیری فرصت جدیدی برای دیپلماسی؟
