ایران از مذاکره و توافق هراسی ندارد؛ اما نه به هر قیمت/ چرا آمریکا می‌خواهد واقعیت را وارونه جلوه بدهد؟
به گزارش همشهری آنلاین، حسام رضایی- روزنامه‌نگار: «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا اخیراً در کنست رژیم صهیونیستی و بعد در نشست شرم‌الشیخ، مدعی آمادگی برای مذاکره با ایران شد و در عین حال افزود که ایران نیز برای توافق آماده است. این ادعا چرا خالی از صداقت است و اساساً مذاکره مطلوب جمهوری اسلامی ایران واجد چه صورت‌بندی است.
ادعا کافی نیست!
امروز در حاشیه نشست هیات دولت، «فاطمه مهاجرانی» سخنگوی دولت در جمع خبرنگاران درباره ادعای ترامپ برای مذاکره و توافق با ایران اظهار کرد: «لزوما موضوعات دیپلماسی را به صرف یک گفتار تنظیم نمی‌کنیم. موضوعات دیپلماتیک نیازمند اقدام است». موضع سخنگوی دولت گویای آن است که قوه اجرایی در مقام مجری سیاست خارجی کشور، بیش و پیش از ادعاهای کلامی، اقدامات عملی را معیار اعتبارسنجی قرار می‌دهد. در مقام عمل نیز باید تصریح داشت که آمریکا با وجود تمایل به مذاکره، اخیراً دور جدید تحریم‌های اقتصادی را علیه ایران وضع کرد. وزارت بازرگانی آمریکا چندی پیش اسامی چندین شرکت در کشورهای ترکیه، امارات و چین را به اتهام همکاری با برنامه نظامی ایران، در فهرست نهادهای تحت تحریم این وزارتخانه قرار داد.
آمریکا و جریان اصلاح‌طلبی؛ یکصدا به دور ایده «توافق جامع»
علاوه بر اعمال فشار اقتصادی برای کشاندن ایران به پای میز مذاکره، غرب به خصوص آمریکا، نگاه تمامیت‌خواهانه به توافق دارد به نحوی که درصدد تحمیل «توافق جامع» بر کشورمان است. منظور از توافق جامع در واقع مجبورساختن ایران به نابودی کامل توانمندی و ظرفیت‌های هسته‌ای، موشکی و منطقه‌ای است. در همین باره، «سیدعباس عراقچی» وزیر امور خارجه کشورمان چندی پیش در یک برنامه تلویزیونی با بیان اینکه «ما توافق جامع را نه درک می‌کنیم و نه قبول داریم» تاکید کرد: «ما هیچ وقت مذاکرات جامع نه با پنج به علاوه با یک و نه با سه کشور اروپایی». متاسفانه دنباله‌های اندیشه‌ای آمریکا در داخل کشور در قالب جریان مدعی «اصلاح‌طلبی» نیز درصدد تحمیل «توافق جامع» بر نظام هستند که عملاً زمینه را برای تجاوز مجدد دشمن و زمینه‌چینی برای به آشوب‌کشیدن ایران فراهم می‌آورد.
صلح از راه قدرت، یعنی جنگ‌طلبی
ترامپ به اصطلاح «peace through strength» یا همان «صلح از طریق قدرت» علاقه خاصی دارد و معتقد است که تنها راه رسیدن به صلح، اعمال قدرت است. ترجمان دیگر این عبارت در واقع اعمال زور/جنگ‌طلبی از یک طرف و تسلیم از طرف دیگر است. ترامپ با افزایش فشار سیاسی و اقتصادی از یک سو و تجاوز نظامی از سوی دیگر تلاش داشته ایران را پای میز مذاکره بکشاند و اهداف سیاسی خود را محقق کند که تاکنون موفق نبوده است. یکی از دلایل بی‌اعتمادی ایران به ایده صلح ترامپ، تکرار همین عبارت «صلح از طریق قدرت» است که آشکارا نه تنها مشکلی را حل نمی‌کند بلکه بر دامنه بحران می‌افزاید. عراقچی چندی پیش با انتشار مطلبی در شبکه ایکس، در واکنش به ادعاهای ترامپ در کنست اسرائیل و نشست شرم‌الشیخ و اعلام آمادگی‌اش برای مذاکره با ایران نوشت: «چگونه می‌توان انتظار داشت ملت ایران شاخه زیتون (صلح) را از سوی کسی باور کند که همین چهار ماه پیش در بمباران خانه‌ها و مناطق شهری در سراسر ایران دست داشته است… آن حملات جنایت‌کارانه جان بیش از یک‌هزار ایرانی، از جمله زنان و کودکان، را گرفت. به‌سختی می‌توان کسی را رئیس‌جمهور صلح نامید در حالی که به جنگ‌های بی‌پایان دامن می‌زند». در واقع ایده صلح از طریق قدرت موجب میشود تا ترامپ نتواند یا نخواهد، میان خود و جنایتکارانی نظیر نتانیاهو که درصدد تحقق ایده کذایی «اسرائیل بزرگ» است، مرز افتراق بکشد و همین موضوع کافی است تا دروغین‌بودن ادعاهای ترامپ در زمینه صلح، بی‌اعتبار شود.
ایران توافق می‌خواهد اما نه به هر قیمت
با توجه به آنچه ذکر شد، می‌توان دریافت که چرا ایران برای مدل مذاکراتی مطلوب آمریکا اعتباری قائل نیست. این مدل مبتنی بر صرفاً ادعاهای کلامی است و هیچ مصداقی در واقعیت برای تایید خود ندارد. از سوی دیگر، آمریکا با طرح ایده‌هایی نظیر «توافق جامع» آشکارا به دنبال تسلیم ایران است و میکوشد یک جولانی یا میشل عونِ ثانی در منطقه بازتولید کند. مشخص است که جمهوری اسلامی ایران هیچ‌گاه از «مسائل ناموسی» و «هویت انقلابی» خود دست نخواهد کشید. از طرف دیگر، ایران نسبت به ایده «صلح از طریق قدرت» بی‌اعتماد است و این ایده را نقطه عزیمت و توسعه بسیاری از بحران‌ها در منطقه می‌داند و باور دارد که با این ایده نمیتوان به صلح پایدار دست یافت. جمهوری اسلامی ایران نه تنها هراسی از مذاکره و توافق ندارد، بلکه به واسطه حق‌مداری خود، از ابزار دیپلماسی برای تامین منافعش، استقبال هم می‌کند به شرطی که آمریکا از موضع برابر و احترام با ایران برخورد کند و به قول پیر جماران، «آدم شود»؛ امری که البته مُحال می‌نماید.
