مقاومت هم زنده است؛ هم توسعه پیدا کرده/ دشمنان چه فکر می‌کردند و چه شد؟



به گزارش همشهری آنلاین؛ بحران‌آفرینی دو ساله رژیم صهیونیستی و ضربات بزدلانه این رژیم به هیمنه مقاومت، برخی کارشناسان در داخل و خارج را به این جمع‌بندی قطعی رساند که دیگر کار محور مقاومت در منطقه تمام شده و باید رد این جریان را زین‌پس در موزه‌ها جست.

تحولات اخیر از جمله شدت‌گرفتن حملات انصارالله علیه اراضی اشغالی، بُن‌بست در پروژه آمریکایی خلع‌ سلاح حزب‌الله لبنان، قدرت‌گرفتن مفهوم «مقاومت» در میان سران کشورهای منطقه، تثبیت جایگاه حشدالشعبی در عراق و سفرهای مقامات ایران به کشورهای منطقه نظیر قطر و عربستان جملگی نشان می‌دهند که نه تنها کار مقاومت تمام نشده بلکه جلوه تازه‌ای از آن در حال سربرآوردن است.

نیک پیداست که در میانه تحولات جدید منطقه، می‌توان اثر سرانگشتان قدرتمند پاسداران انقلاب و سربازان گمنام امام زمان(عج) را احساس کرد؛ موضوعی که مورد اذعان رسانه‌های دشمن نیز قرار گرفته است.

بلای انصارالله بر سر صهیونیست‌ها

آمریکا زودتر از رژیم صهیونیستی به قدرت جریان انصارالله در یمن پی برد و فهمید نمیتواند جلوی مجاهدین یمنی را بگیرد. به همین دلیل ترامپ بدون هماهنگی با نتانیاهو، با یمن توافق کرد تا علیه مواضع یکدیگر اقدامی صورت ندهند.

انصارالله اما مدتی است حملاتش علیه نقاط راهبردی در اراضی اشغالی را شدت داده و از موشک‌های تازه با دامنه تخریبی وسیع‌تر استفاده می‌کند. یمن طی روزها و هفته‌های اخیر، مشغول شلیک نسل قوی‌تری از موشک‌ها و پهپادها از جمله «موشک‌های خوشه‌ای» است که بسیاری از معادلات و محاسبات صهیونیست‌ها درباره قدرت مقاومت یمن را دچار اختلال کرده است.

موشک‌های یمنی، نقاط حساس نظیر بندر ایلات، فرودگاه بن‌گورین، فرودگاه رامون و منطقه یافا را عملاً دچار اختلال کرده و بسیاری از شرکت‌های تجاری غربی را از سرمایه‌گذاری در اسرائیل منصرف ساخته است.

ترمیم تونل‌های سحرآمیز حماس؛ معضل تازه صهیونیست‌ها

دو سال پس از عملیات طوفان‌الاقصی، نتانیاهو هنوز نتوانسته به هیچ‌کدام از اهداف اولیه خود از جمله نابودی مقاومت فلسطین دست یابد. حتی آغاز عملیات‌های زمینی صهیونیست‌ها در غزه نیز نه تنها توانسته حماس را به نابودی بکشاند، بلکه ضربات وارده به دشمن صهیونی از سوی مقاومت را شدت بخشیده است. مخفی‌ماندن مکان اسرای صهونیست در دست حماس نیز نشانه بارز دیگری از استحکام نظامی و امنیتی حیرت‌انگیز این جنبش دارد. اما حماس اخیراً شگفتانه دیگری نیز برای دشمن داشت.

منابع نظامی ارتش رژیم صهیونیستی، چندی پیش از ترمیم و بازسازی بین ۱۵ تا ۲۰ درصد از تونل‌های جنگی حماس در نوار غزه خبر دادند. در همین‌باره، کانال ۱۲ تلویزیون رژیم گزارش داد که برخلاف ادعاهای قبلی ارتش صهیونیستی مبنی بر نابودی کامل این تونل‌ها، عناصر مقاومت همچنان از محل‌هایی که پیش‌تر ادعای تخریب آن‌ها شده بود، به نیروهای اشغالگر حمله می‌کنند.

همزمان، شبکه آمریکایی «سی‌ان‌ان» نیز در گزارشی به نقل از مقام نظامی صهیونیست، گزارش داده بود که شبکه تونل‌های احداث‌شده توسط حماس تنها یک ساختار ایجادشده از تونل‌های شبیه به یکدیگر نبوده بلکه پیچیده‌تر از پیش‌بینی‌های ارتش رژیم صهیونیستی است.

بن‌بست در خلع سلاح حزب‌الله

از هنگامه تاسیس حزب‌الله لبنان در نیمه ابتدایی دهه ۸۰ میلادی تا کنون بارها طرح خلع سلاح این جریان اجتماعی-سیاسی توسط دشمنان مطرح بوده است. لیکن ترور دبیرکل حزب‌الله و جانشین او، در کنار استقرار دولت وابسته به آمریکا در بیروت، این طرح را بار دیگر روی میز سران لبنانی گذاشت.

با وجود موافقت کابینه لبنان با طرح ارتش مبنی بر خلع سلاح حزب‌الله، این طرح هنوز اجرایی نشده است. زمینه‌های اجتماعی قدرتمند حزب‌الله در جامعه لبنانی در کنار اصرار حزب‌الله به حفظ سلاح، معادلات در «عروس غرب آسیا» را دچار پیچیدگی کرده است.

«شیخ نعیم قاسم» دبیرکل حزب‌الله لبنان چندی پیش در نقطی، صراحتاً اعلام کرد که خلع سلاح حزب‌الله مترادف با «گرفتن جان‌های ماست» و در عین حال تهدید کرد در صورتی که چنین اتفاقی رخ بدهد، «جهان شاهد قدرت‌نمایی حزب‌الله خواهد بود».

بازیگری حشدالشعبی در سیاست‌گذاری دولت عراق

هرچند پیش‌نویس قانون حشدالشعبی اخیراً از دستور کار پارلمان عراق خارج و بررسی آن به پارلمان بعدی این کشور محول شد، لیکن فشار آمریکا بر دولت عراق نشان میدهد که که مقاومت از نیرو و ظرفیت بالایی برای تبدیل‌شدن به موضوع اصلی در سپهر سیاسی عراق برخوردار است.

با اینکه مجلس عراق در آذرماه ۱۳۹۵ قانون حمایت از نیروهای حشدالشعبی را تصویب کرد و بر اساس آن، حشدالشعبی رسماً به یک نهاد قانونی تبدیل و جزئی از ساختار ارتش عراق شد، لیکن آن قانون مختصر و دارای برخی منافذ حقوقی و سیاسی بود که فشار بر بسیج مردمی عراق در آینده را جهت انحلال، امکان‌پذیر می‌ساخت.

به همین دلیل از ماه‌ها قبل طرح اصلاحات قانون حشدالشعبی در دستور کار پارلمان عراق قرار گرفت که با وجود دست بالای موافقین، به دلیل فشار آمریکا، از دستور کار خارج شد.

حشدالشعبی اکنون در معادلات قدرت در عراق، به شدت صاحب نفوذ است. برای نمونه جریان حشد بنابر مصالح ملی عراق، با آزادی «الیزابت تزورکوف» جاسوس آمریکایی-اسراییلی همراهی نشان داد و ثابت کرد قصد ایجاد اختلال در کار دولت «شیاع‌السودانی» را ندارد.

حشد علاوه بر تاثیرگذاری بالا در روندهای سیاسی، نسبت به سالهای قبل بدنه خود را نیز تقویت کرده است. به گفته رسانه‌های عراقی، تعداد اعضای حشد، از ۱۲۲۰۰۰ به ۲۳۸۰۰۰ نفر افزایش یافته و بودجه نیروهای حشد الشعبی در سال ۲۰۲۴ از ۳.۴ میلیارد دلار فراتر رفته است.

قدرت بالای جریان مردمی حشد از طرف دیگر موجب شده تا رژیم صهیونیستی با وجود علاقه‌مندی، جرات حمله به عراق برای ساقط‌کردن دولت در این کشور را پیدا نکند.

تقویت گفتمان مقاومت در منطقه

توسعه مقاومت طی دو سال گذشته صرفاً مبتنی بر وجوه سخت‌افزاری نبوده و جنبه‌های نرم و گفتمانی را نیز در برگرفته است. یکی از جلوه‌های این توسعه گفتمانی، اتفاق نظر کشورهای غرب آسیا و حاشیه خلیج فارس(حتی متحدین سنتی آمریکا) درباره خطر رژیم صهیونیستی برای امنیت جمعی است که این امر پس از تجاوز رژیم به دوحه همه‌گیرتر شد.

همه‌گیری الزام تحقق امر مقاومت البته صرفاً در سطح دولت‌ها نبوده و بسیاری از جوامع را نیز بیدار کرده است. چه آنکه پس از حمله صهیونیست‌ها به دوحه، کاربران مجازی عرب با راه‌انداختن کارزارهای وسیع، خواستار مقاومت در برابر اشغالگران ماجراجو شدند.

مقاومت تا آنجا توانسته حقیقت وجودی خود را بر اذهان مستولی کند که حتی شخصی به نام «جولانی» سرکرده هیات تحریرالشام نیز متوجه شده نمی‌تواند کشور بزرگی نظیر ایران را از قلم بیاندازد و مجبور است با تهران وارد تعامل شود؛ این موضوع را به عینه میشود از موضع اخیر جولانی درباره ایران متوجه شد.

نشست اضطراری دوحه؛ شمه‌ای حداقلی از مقاومت

همه‌گیری گفتمان مقاومت به نوبه خود، موجب شکل‌گیری نشست اضطراری کشورهای عربی و اسلامی در دوحه برای محکومیت تجاوز رژیم به این شهر شد. هرچند کشورهای عربی و اسلامی تا رسیدن به نقطه مطلوب مقاومت، یعنی تحریم همه‌جانبه رژیم و ایجاد سد دفاعی مشترک در برابر تل‌آویو فاصله زیادی دارند، لیکن در بین سطور مواضع سران عربی و اسلامی میشود رگه‌هایی از التفات ایشان نسبت به خطر رژیم را دریافت که قطعاً به مرور زمان این التفات، شکل عملیاتی نیز به خود خواهد گرفت.

تا رسیدن به این نقطه مطلوب، بی شک حاملان ایده مقاومت باید بر دامنه فعالیت‌های سیاسی و دیپلماتیک خود بیافزایند و تلاش کنند تا امنیت جمعی در غرب آسیا را در همبستگی تام و تمام با امر مقاومت جا بیاندازد. در همین‌باره سفرهای اخیر رئیس‌جمهور کشورمان به دوحه و دبیر شورایعالی امنیت ملی به ریاض جهت توسعه همکاری‌های اقتصادی و امنیتی با کشورهای منطقه و ایجاد سد دفاعی مستحکم در برابر تجاوزات دشمن، مهم به شمار می‌آیند.



Source link

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *