یادداشت | کشور با ترس اداره نمیشود
همشهری آنلاین – گروه سیاسی: ناصر ایمانی تحلیلگر سیاسی در یادداشتی درخصوص صحبتهای روز یکشنبه رهبر معظم انقلاب در دیدار رئیسجمهور و اعضای هیات دولت که گفتند «باید با انگیزه و همت و امید و روحیهی کار و تلاش، بر حالت نه جنگ نه صلح که دشمن درصدد تحمیل آن است، غلبه کرد؛ چرا که این حالت برای کشور ضرر و خطر دارد»، بیان کرد:
فضای روانی و اجتماعی کشور بهگونهای است که بسیاری گمان میکنند هر لحظه ممکن است جنگی رخ دهد. چنین ذهنیتی نهتنها افکار عمومی را دچار اضطراب کرده، بلکه مدیران و مسئولان را نیز از امکان برنامهریزی و اداره عادی کشور محروم میسازد. ادامه این وضعیت دقیقاً همان چیزی است که دشمن میخواهد؛ چراکه خسارتهای «نهجنگ، نهصلح» در عرصههای اقتصادی و مدیریتی، گاه کمتر از خسارتهای دوران جنگ نیست. وقتی مردم و مدیران مدام با این تصور زندگی کنند که «فردا جنگ میشود»، عملاً قدرت عمل از آنها گرفته خواهد شد.
مسئولیت دولت و مدیران
در چنین شرایطی، نخستین مسئولیت متوجه دولت و مجموعه مسئولان کشور است. آنان باید برای هر تحول احتمالی آمادگی کامل داشته باشند؛ همانگونه که رهبر انقلاب بارها بر آن تأکید کردهاند. بهعنوان نمونه، در زمینه کالاهای اساسی تصریح شد که در هر شرایطی، این اقلام باید بهوفور و حتی بیشتر از وضعیت عادی در دسترس مردم باشد.
دولت نباید خود را مضطرب نشان دهد، زیرا اضطراب دولت به جامعه منتقل میشود. برنامهریزی مسئولان باید بهگونهای باشد که گویا هیچ بحرانی تا سالها پیش رو نخواهد بود. البته این قاعده شامل نیروهای نظامی نمیشود؛ چراکه آنان باید همواره آماده و مترصد شرایط باشند.
نقش جریانهای سیاسی و رسانهها
مسئولیت دیگر متوجه نیروهای سیاسی، مطبوعات و فعالان اجتماعی است. متأسفانه برخی جریانهای سیاسی در ماجرای «اسنپبک» با ایجاد هیاهو چنین القا کردند که اگر این سازوکار اجرا شود، کشور به پایان خواهد رسید. این نوع پیامها نهتنها واقعیت ندارد، بلکه تنها به اضطراب جامعه دامن میزند.
بدیهی است که مسئولان باید تلاش کنند اسنپبک اجرا نشود، اما حتی اگر دشمنان با خباثت آن را فعال کنند، به معنای فروپاشی کشور نخواهد بود. اگر نیروهای سیاسی به جای تقویت امید، مدام ترس و نگرانی پمپاژ کنند، رسالت تاریخی خود را نادیده گرفتهاند.
در مورد مطبوعات نیز همین قاعده صادق است. منافع ملی اقتضا میکند که اگر اجرای اسنپبک پیامدهایی اقتصادی یا اجتماعی داشته باشد، این موضوع به مدیران و تصمیمگیران منتقل شود نه به افکار عمومی. رسانهها نباید با بزرگنمایی، مردم را نگران کنند. برعکس، وظیفه آنان تزریق امید و اعتماد است. حتی اگر احتمال وقوع جنگ هم وجود داشته باشد، باید این اطمینان به مردم داده شود که کشور توان مقابله و مدیریت شرایط را دارد.
امروز مهمترین نیاز جامعه، آرامش و اطمینان است. پمپاژ اضطراب، چه از سوی مسئولان و چه از سوی فعالان سیاسی و رسانهای، نهتنها کمکی به کشور نمیکند بلکه دقیقاً در راستای خواسته دشمن عمل میکند. آنچه باید به مردم منتقل شود، امید، آرامش و توانمندی نظام برای عبور از بحرانهاست.