رسانه سپاه: برج‌های دوحه واقعاً حسرت‌خوردن دارد؟
به گزارش همشهری آنلاین، نشریه روزانه «اخبار و تحلیل‌ها» در یادداشتی با عنوان «توسعه و امنیت وارداتی نیست»، به بررسی پرسشی بنیادین درباره حمله اسرائیل به قطر پرداخت و نوشت: آیا برج‌های بلند و دلارهای انباشته، که بسیاری در برخی کشورها آرزوی آن را دارند، می‌توانند ضامن امنیت یک کشور باشند؟
در پاسخ به این پرسش باید گفت، قطر یکی از ثروتمندترین کشورهای منطقه است که سال‌ها تلاش کرد با نمایش برج‌های شیشه‌ای و اتکای بی‌قید و شرط به پایگاه‌های نظامی آمریکا، تصویری از رفاه و توسعه ارائه دهد. اما تجربه تلخ روزهای اخیر نشان داد که این نوع امنیت وارداتی، هرچند در زمان عادی مؤثر جلوه کند، در لحظه بحران به‌کلی فرو می‌ریزد؛ امنیتی که بر قراردادها و چتر آمریکایی‌ها بنا شده باشد و متکی بر ستون‌های اصیل بومی نباشد، دیر یا زود با خیانت واشنگتن مواجه خواهد شد.
امنیت خریدنی نیست. دلارها و برج‌ها می‌توانند نماد تجمل باشند، اما در لحظه خطر به‌سان سرابی بی‌جان فرو می‌ریزند. برج‌های دوحه، با همه ارتفاع و شکوه ظاهری، در روز حادثه هیچ نقشی در بازدارندگی ایفا نکردند.
در نقطه مقابل، تجربه ایران حکایت متفاوتی دارد؛ کشوری که در چهار دهه گذشته زیر شدیدترین تحریم‌ها قرار گرفت اما مسیر مستقلانه‌ای برگزید. ایران به‌جای دل‌سپردن به امنیت اجاره‌ای، بر اقتصاد مقاومتی و ظرفیت‌های بومی تکیه کرد. نتیجه این راهبرد، شکل‌گیری بنیان‌های دفاعی و اقتصادی استوار بود. در جنگ ۱۲ روزه، ایران نه‌تنها توانست در برابر فشار نظامی و اقتصادی مقاومت کند، بلکه با وارد آوردن ضربات سهمگین به دشمن از طریق جنگ‌افزارهای بومی، نشان داد که امنیت واقعی بر پایه استقلال و مقاومت ساخته می‌شود.
این تفاوت بنیادین میان دو مدل، بیانگر این است که ظاهر فریبنده ثروت دلاری، که بسیاری آن را معیار پیشرفت می‌دانند، در بزنگاه‌های تاریخی کارکردی ندارد. آنچه یک ملت را سربلند نگاه می‌دارد، توان ایستادگی، ظرفیت بازدارندگی و مقاومت است. ایران با وجود محدودیت‌ها توانست قواعد بازی را تغییر دهد و هزینه‌های دشمن را به‌گونه‌ای بالا ببرد که معادلات منطقه‌ای دگرگون شود.
توسعه‌ای که پیوندی با استقلال نداشته باشد، نقطه ضعف است نه پشتوانه امنیت.
ملت‌هایی که سرنوشت خود را به قراردادهای خارجی، امنیت اجاره‌ای، جنگ‌افزارهای آمریکایی و دلارهای نفتی گره می‌زنند، در روز خطر بی‌پناه خواهند بود. اما کشوری که با تکیه بر مردم، منابع داخلی و اقتدار ملی مسیر خود را می‌سازد، حتی اگر با دشواری‌های اقتصادی روبه‌رو شود، در نهایت عزت و امنیت پایدار را تجربه می‌کند.
مردم ایران طی این سال‌ها الگویی متفاوت عرضه کرده‌اند؛ الگویی که در آن مقاومت و خوداتکایی ستون فقرات امنیت است.
امروز، هرچند برخی همچنان در حسرت دلارهای دوحه‌اند، واقعیت میدان نشان می‌دهد که آنچه ماندگار است، عزت ملی و توان ایستادگی است؛ به همین دلیل، ملت‌های منطقه روزبه‌روز بیشتر درمی‌یابند که وزن واقعی کشورها نه با ارتفاع برج‌ها و حجم دلارها، بلکه با میزان قدرت مقاومت و استقلال آن‌ها سنجیده می‌شود.
