حواست هست ساپینتو؟ | اصلا قابل دفاع نیست!

به گزارش همشهری‌آنلاین، درحالی‌که قرار بود استقلال انتقام شکست سنگین دور رفت را از الوصل بگیرد و صعود زودهنگام حریف اماراتی و کاهش انگیزه آنها هم زمینه را به این منظور فراهم‌تر می‌کرد، در نهایت آبی‌ها به نتیجه‌ای بهتر از تساوی یک – یک دست نیافتند. آنها با وجود پیش افتادن با گل زودهنگام سعید سحرخیزان، در نیمه‌دوم به‌طور کامل عقب کشیدند، گل مساوی را خوردند و خوش‌اقبال بودند که بازنده میدان را ترک نکردند. از هر جهت نگاه کنیم، این نتیجه یک ناکامی برای استقلال محسوب می‌شود، اما سؤالات فنی از ریکاردو ساپینتو، حتی بیش از اینهاست و عملکرد این هفته‌های استقلال با ابهامات جدی‌تری همراه است.

اگر آسانی نباشد چه؟

یکی از نکات فنی که بارها در موردش بحث شده، وابستگی بیش از حد استقلال به چند ستاره هجومی‌اش و به‌ویژه یاسر آسانی است. کار به جایی رسیده که واقعا معلوم نیست اگر آسانی نباشد، چه بر سر این تیم خواهد آمد. نمونه آشکار آن، بازی با پادیاب خلخال در جام‌حذفی بود که استقلال بدون ستاره آلبانیایی حتی حریف تیم دسته دومی هم نشد و درنهایت ساپینتو ناچار شد او را از ابتدای نیمه‌دوم به زمین بفرستد. در دیدار با الوصل هم به‌طور مشخص حرکات آسانی آنالیز شده بود و همین مسئله باعث شد او نتواند درخشش همیشگی را داشته باشد. نتیجه؟ عقیم شدن عمده حرکات هجومی استقلال.

چرا منیر را بازی دادی؟

یکی از اتفاقات ناخوشایند بازی با الوصل برای استقلالی‌ها، مصدومیت منیر حدادی بود که احتمالا باعث خواهد شد این بازیکن چند مسابقه مهم بعدی و ازجمله دربی تهران را از دست بدهد. طبیعتا مصدومیت برای هر بازیکنی ممکن است رخ بدهد، اما نکته اینجاست که ساپینتو در بازی حذفی با پادیاب خلخال، تقریبا تمام نفرات اصلی تیمش را به میدان فرستاد و ازجمله به همین منیر حدادی ۱۰۹دقیقه روی چمن بد ورزشگاه تختی میدان داد. طبیعتا این مسئله بدن منیر را مستهلک کرده و احتمال آسیب‌دیدگی او را بالا برده. آیا واقعا نمی‌شد در بازی با یک رقیب دسته دومی، به این نفرات استراحت داد و از جوان‌ترها سود برد؟ عجیب اینکه حتی با وجود استفاده از تیم اصلی هم استقلال صعود آسانی نداشت.

دفاع را می‌بینی؟

پس از آنکه استقلال چند برد پیاپی به‌دست آورد، این فرضیه مطرح شد که تمامی مشکلات دفاعی تیم حل شده است؛ مخصوصا که رستم آشورماتوف هم به ترکیب اضافه شده بود و خیلی‌ها همین مسئله را از دلایل حل مشکل قلمداد می‌کردند. مسابقات اخیر اما نشان داد خوش‌بینی‌ها در این مورد کمی بیش از حد بوده. استقلال دربرابر الوحدات در حالی با تساوی یک – یک متوقف شد که تیم اردنی مخصوصا اواخر بازی فرصت‌های گلزنی متعددی به دست آورد و بارها تا آستانه زدن گل برتری و حذف استقلال پیش رفت. داستان بازی با پادیاب را هم که همه می‌دانند و حتی همین الوصل بی‌انگیزه هم در نیمه‌دوم چندین فرصت عالی گلزنی به‌دست آورد. کل عملکرد خط دفاع یک طرف، فاجعه‌ای به اسم آنتونیو آدان هم یک طرف دیگر. قشنگ معلوم است که او در استقلال دوران بازنشستگی‌اش را می‌گذراند.

اصلا قابل دفاع نیست

ساپینتو بین بخش بزرگی از هواداران استقلال محبوب است، اما اگر قرار باشد از عملکرد او تا اینجای فصل معدل بگیریم، حقیقتا او نمره قبولی نخواهد گرفت. یک برد از ۵بازی آسیایی آن هم در سطح دوم، رقم زدن سنگین‌ترین شکست تاریخ باشگاه، از دست دادن سوپرجام و صعود بسیار سخت از آسان‌ترین قرعه حذفی، مجموعا تصویر مثبتی از کار مرد پرتغالی نمی‌سازد. همه اینها در حالی است که استقلال گران‌ترین تیم تاریخش را بسته. شاید اگر ساپینتو زودتر خودش و تیمش را جمع نکند، چند هفته دیگر از همین مقبولیت نسبی بین هواداران هم چیزی باقی نماند.