روایتی زنده از جنایات آمریکا و همدستانش/ از جنایت شیمیایی عراق تا نسل کشی اسرائیل در غزه
به گزارش خبرگزاری ایده روز از اراک، جانبازان شیمیایی دفاع مقدس، قهرمانانی هستند که با دست خالی و ایمان راسخ، در برابر حملات غیرانسانی رژیم بعثی ایستادند. آنها نه تنها در میدان نبرد، بلکه سالها پس از جنگ با آثار جسمی و روانی سلاحهای شیمیایی زندگی کرده و با درد و رنج روزمره دست و پنجه نرم میکنند.
بی گمان جانبازان شیمیایی، نماد ایثار، شجاعت و پایمردی ملت ایراناند و یادآوری فداکاریهایشان، مسئولیتی ملی و انسانی است و قطعا حمایت پزشکی، اجتماعی و معنوی از جانبازان شیمیایی، توسط مسئولان و دستگاه های متولی کمترین کاری است که میتوان برای پاسداشت عزت و جانفشانی آنان انجام داد.
خبرنگار خبرگزاری ایده روز استان مرکزی درگفتوگویی با علی جلالی فراهانی، جانباز 70 درصد شیمیایی دفاع مقدس و نماینده جمهوری اسلامی ایران در دادگاه لاهه به بررسی حوادث جنگ و جنایت عراق با همدستی متحدانی همچون آمریکا و غربی ها با سلاح های شیمیایی علیه رزمندگان ایران اسلامی پرداخته است که مشروح آن در زیر می آید:
دفاع مقدس؛ روایت ایستادگی مظلومانه ملت ایران در برابر تجاوز
ایده روز: از وقتی که در اختیار خبرگزاری ایده روز قرار دادید کمال تشکر را داریم، برای شروع به بحث بفرمایید از نظر شما اهمیت دفاع مقدس و حفظ یاد و خاطره آن چیست؟
جلالی فراهانی: هشت سال دفاع مقدس، مقطعی بینظیر در تاریخ معاصر ایران است؛ دورهای که ملت ایران با وحدت، ایمان و فداکاری بیسابقه، از خاک، ارزشها و استقلال خود دفاع کرد. این جنگ طولانی نه تنها میدان نبرد زمینی و هوایی بود، بلکه عرصهای برای آزمون استقامت، شجاعت و روحیه ایثارگری مردمان ایران اسلامی شد که با دست خالی و دل پر از ایمان، مقابل دشمن تا دندان مسلح ایستادند.
رزمندگان ایران در این هشت سال، مظلومانه در برابر تهاجم و ظلم ایستادند. آنان نه برای جاه و مقام، بلکه برای حفظ امنیت، کرامت انسانی و هویت ملی جنگیدند. شرایط سخت جغرافیایی، کمبود تجهیزات و فشارهای روانی، رنج مضاعفی بر آنان تحمیل کرد، اما ایمان و عشق به وطن، بار سنگین این دشواریها را سبک میکرد. بسیاری از این جوانان جان خود را فدای وطن کردند و خانوادههایی همچنان چشم انتظار بازگشتشان ماندند؛ مظلومیتی که نه در صفحات تاریخ به اندازه کافی ثبت شد و نه در روایتهای کوتاه و ساده قابل بیان است.
دفاع مقدس؛ پیوند نسل امروز با هویت، ایثار و مقاومت
ایده روز: به نظر شما یادآوری و مرور خاطرات دوران دفاع مقدس چه اهمیت و ضرورتی در جامعه امروز دارد؟ و نتیجه این یادبودها چیست؟
جلالی فراهانی: دفاع مقدس، درسی بیبدیل در صبر، مقاومت و همبستگی ملی است. رزمندگان، الگوی ایثار و شجاعت برای نسلهای بعدی شدند و نشان دادند که معنای واقعی استقلال، تنها در قدرت نظامی نیست، بلکه در پایبندی به ارزشها و دفاع از آرمانها تجلی مییابد. آنان با رشادت خود، تاریخساز شدند، اما مظلومیتشان در پس سکوت و کمتوجهی جامعه جهانی و حتی برخی روایتها، همچنان باقی مانده است.
این درحالیست که مقام معظم رهبری در سال 1401 و در دیدار با جمعی از فرماندهان و رزمندگان دفاع مقدس و خانوادههای شهدا فرمودند: بنده با جوانها تا حدودی مرتبطم گاهی سوالی میشود و حرفی زده میشود میبینم خیلی از مسائل دفاع مقدس را نمیدانند، من میخواهم این حقایق دفاع مقدس به گوش آنها برسد. با گذشت زمان، ابعاد و حقایقِ حوادثی نظیر دفاع مقدس، بیشتر و بهتر قابل درک میشود، افزودند: باید به گونهای عمل کرد که معرفت و آگاهی به حقایق دفاع مقدس به عنوان برههای درخشان و تأثیرگذار، بطور مستمر افزایش یابد و نسل کنونی از واقعیات و حقایق آن دوران آگاه شود که تلاش در این زمینه توقعی جدی از پیشکسوتان دفاع مقدس و متولیان اینگونه مسائل است.
یادآوری فداکاریهای این رزمندگان و ثبت ارزشهای دفاع مقدس، نه تنها تکریم آنان است، بلکه مسئولیتی ملی و اخلاقی برای نسل امروز است. نسل جدید با شناخت شجاعت و مظلومیت رزمندگان، میتواند پیوندی عمیق با هویت و تاریخ خود برقرار کند و ارزشهای مقاومت، ایثار و همبستگی را در زندگی فردی و اجتماعی خویش به کار گیرد.
ایده روز: در دوران دفاع مقدس شاهد استفاده رژیم بعثی عراق با همراهی کشورهای غربی از سلاح های ممنوعه و شیمیایی بودیم، به عنوان یک جانباز 70 درصد شیمیایی دفاع مقدس در این باره توضیح می دهید؟
جلالی فراهانی: جنگ تحمیلی هشت ساله، دوران حماسه آفرینی و مقاومت شرافت مند و غرورآفرین و درعین حال پر از رنج برای ملت ایران بود؛ دورانی که در آن تجاوز نظامی به مرزهای کشور تنها بخش آشکار تهدید نبود، بلکه رژیم بعثی عراق با استفاده از سلاحهای شیمیایی، جنایتی آشکار علیه بشریت مرتکب شد. این اقدام غیرانسانی، نه تنها قوانین بینالمللی و منشور ملل متحد را نقض کرد، بلکه مصداقی روشن از بیرحمی و تخطی از اخلاقیات انسانی در میدان جنگ بود.
سلاحهای شیمیایی، شامل گازهای خردل، خردل سمی و عوامل عصبی، با اثرات مخرب بر بدن انسان، زندگی هزاران رزمنده و غیرنظامی را تهدید کردند. رزمندگان غیور کشورمان، سربازان فداکار این سرزمین اسلامی و مردم در خطوط مقدم و حتی مناطق مسکونی مانند سردشت مظلوم، بدون هیچ دفاع موثر، در معرض این حملات قرار گرفتند. مجروحان شیمیایی تا سالها پس از پایان جنگ و تا به امروز، با عوارض شدید و گاه مرگبار این حملات دست و پنجه نرم کردند؛ مظلومیتی که یادآور بیعدالتی و وحشیگری رژیم بعثی است.
استفاده از این سلاحها، نشاندهنده نادیده گرفتن حقوق بشر و اخلاق جنگی از سوی رژیم عراق بود. در حالی که قوانین بینالمللی از جمله کنوانسیون ژنو، استفاده از سلاحهای شیمیایی را ممنوع کرده است، عراق با این اقدام خود، امنیت و جان انسانها را هدف قرار داد و چهرهای تاریک و جنایتکارانه از جنگ ارائه داد.
یادآوری این جنایت، نه تنها برای ثبت تاریخ و تبیین واقعیتها اهمیت دارد، بلکه به ما یادآوری میکند که مقابله با جنگافزارهای ممنوعه، مسئولیتی جهانی و انسانی است. ملت ایران با مقاومت، ایثار و پایمردی، توانست از تجاوز و این حملات غیرانسانی جان سالم به در ببرد؛ جانهایی که مظلومانه در برابر ظلم و بیرحمی ایستادگی کردند و به نمادی از شجاعت و پایمردی تبدیل شدند.
جنایتی فراموشنشدنی؛ سلاح شیمیایی رژیم بعثی عراق علیه رزمندگان و مردم ایران
ایده روز: نقش کشورهای غربی و برخی کشورهای منطقه و حتی آسیایی در تجهیز رژیم بعثی با سلاح های شیمایی چه بود؟ و از نظر شما این حمایت ها چگونه تعریف می شد؟
جلالی فراهانی: جنگ تحمیلی هشت ساله علیه ایران، تنها صحنهای برای نمایش مقاومت و ایثار ملت ایران نبود، بلکه نشاندهنده ابعاد پیچیده سیاست جهانی نیز بود. رژیم بعثی عراق در طول این جنگ، با حمایت و چشمپوشی برخی کشورهای خارجی، از سلاحهای شیمیایی استفاده کرد؛ سلاحهایی که علیه رزمندگان و غیرنظامیان ایرانی یعنی مردم مظلوم، غیرنظامی و بی دفاع کشورمان بهکار گرفته شد و جنایتی آشکار علیه حقوق بشر بود.
برخی قدرتهای جهانی، با فروش تجهیزات نظامی، ارائه دانش فنی و حتی چشمپوشی از نقض قوانین بینالمللی، عملاً زمینه استفاده از این سلاحها را برای عراق فراهم کردند. این حمایتها، آشکارا نقض کنوانسیونهای بینالمللی، از جمله کنوانسیون ژنو درباره ممنوعیت سلاحهای شیمیایی بود، اما مصالح سیاسی و اقتصادی، بر ملاحظات انسانی غلبه یافت.
حمایت خارجی از عراق باعث شد رژیم بعثی با اطمینان بیشتری از سلاحهای شیمیایی علیه خطوط مقدم ایران و مناطق مسکونی استفاده کند، حملات شیمیایی به حلبچه، سردشت و مناطق مرزی، نمونهای از فجایعی است که بر اثر این پشتوانه خارجی رخ داد و نشان میدهد چگونه سیاستهای قدرتهای جهانی میتواند هزینهای سنگین بر جان انسانها تحمیل کند.
این واقعیت تاریخی، اهمیت استقلال، خوداتکایی و هشیاری ملی را بیش از پیش روشن میکند. ملت ایران با تکیه بر ایمان، ایثار و مقاومت، توانست در برابر این تجاوز و استفاده از سلاحهای ممنوعه ایستادگی کند و علیرغم حمایتهای خارجی از رژیم بعثی، حماسهای بیمانند در تاریخ معاصر رقم بزند.
یادآوری نقش حمایتهای خارجی، هم برای ثبت واقعیتهای تاریخی و هم برای آموزش نسلهای آینده ضروری است تا همواره نسبت به پیامدهای دخالتها و سیاستهای ظالمانه جهانی حساس باشند و ارزش استقلال و ایستادگی در برابر تجاوز را درک کنند.
حمایت غرب از سلاحهای ممنوعه عراق؛ فصلی تاریک از جنگ تحمیلی
ایده روز: روند تجهیز صدام از سلاح های ممنوعه چگونه بود و فکر می کنید کشورهای متخاصم چه انگیزه ای از این اقدام برای حمایت از صدام داشتند؟
جلالی فراهانی: رژیم بعثی عراق در طول این جنگ، از سلاحهای شیمیایی علیه رزمندگان و غیرنظامیان ایرانی استفاده کرد؛ اقداماتی که نقض آشکار قوانین بینالمللی و منشور ملل متحد بود. بررسی شواهد تاریخی نشان میدهد که برخی کشورهای غربی، از جمله آمریکا، آلمان، فرانسه و انگلیس، به طرق مختلف در تأمین تجهیزات و فناوری این سلاحها نقش داشتند.
این کشورها، علاوه بر فروش مستقیم تجهیزات و مواد شیمیایی، با ارائه دانش فنی و مشاورههای صنعتی به عراق، امکان تولید و استفاده گسترده از سلاحهای شیمیایی را فراهم کردند. گزارشها حاکی است که شرکتها و مراکز تحقیقاتی این کشورها در توسعه فناوری تولید گازهای خردل، سارین و سایر عوامل شیمیایی همکاری داشتند، بدون آنکه نگرانی از پیامدهای انسانی و قانونی این اقدامات داشته باشند.
سیاستهای حمایتکننده غربیها، صرفاً در چارچوب مصالح سیاسی و اقتصادی طراحی شده بود. هدف اصلی برخی قدرتها، مهار انقلاب اسلامی ایران، تضعیف موقعیت منطقهای ایران و حفظ نفوذ و منافع خود در خاورمیانه بود، حتی اگر این به معنای چشمپوشی از جنایت علیه بشریت و استفاده از سلاحهای ممنوعه باشد. این پشتوانه خارجی به عراق اطمینان داد که میتواند بدون نگرانی از واکنش جهانی، سلاحهای شیمیایی را علیه مردم و سربازان ایران بهکار گیرد.
نتیجه این سیاست، فجایعی همچون حملات شیمیایی به حلبچه، سردشت و مناطق مرزی بود؛ فجایعی که جان هزاران نفر را گرفت و رزمندگان ایرانی را با شرایطی وحشیانه و غیرانسانی مواجه ساخت. با وجود این حمایتها، ملت ایران با پایمردی و ایثارگری، در برابر تجاوز و استفاده از این سلاحها مقاومت کرد و حماسهای بینظیر آفرید.
یادآوری نقش کشورهای غربی در این جنایات، هم برای ثبت حقیقت تاریخی و هم برای آگاهسازی نسلهای آینده اهمیت دارد؛ نسلی که باید بداند استقلال، هشیاری ملی و ایستادگی در برابر فشارهای خارجی، ارزشی بیبدیل است که هیچ قدرتی نمیتواند آن را تحقیر کند.
قربانیان جنایت شیمیایی رژیم بعث عراق؛ روایت درد، درمان و مظلومیت
ایده روز: نتیجه وتاثیر استفاده از این سلاح های ممنوعه چه بود؟ و بعنوان یک جانباز شیمیایی که سال های سال است با عوارض شیمیایی دست و پنجه نرم می کنید از مشکلات جانبازان شیمیایی بگویید؟
جلالی فراهانی: استفاده رژیم بعثی عراق از سلاحهای شیمیایی در طول جنگ تحمیلی هشت ساله، یکی از تلخترین و وحشیانهترین جنایتهای این دوران بود. این سلاحها، شامل گازهای خردل، سارین و سایر عوامل عصبی، رزمندگان ایران را در خطوط مقدم نبرد و حتی غیرنظامیان را در مناطق مسکونی با خطر مستقیم مواجه کرد. اثرات فوری این حملات، سوختگیهای شدید، آسیب تنفسی، التهاب پوست و مخاط، نابینایی موقت یا دائم و مرگ ناگهانی بود.
تأثیر این سلاحها، تنها محدود به لحظه انفجار یا استنشاق گاز نبود؛ بلکه پیامدهای طولانیمدت و پایدار نیز ایجاد میکرد. بسیاری از رزمندگان دچار مشکلات مزمن تنفسی، بیماریهای ریوی، ضعف سیستم ایمنی، سرطان و اختلالات عصبی شدند. این افراد که به «جانبازان شیمیایی» معروف شدند، سالها پس از جنگ نیز با درد، ناتوانی و محدودیتهای جسمانی روبرو بودند و نیازمند مراقبت پزشکی مستمر شدند.
یکی از مهمترین مخاطرات جانبازان شیمیایی، پیچیدگی تشخیص و درمان عوارض دیررس بود. بسیاری از این رزمندگان در ابتدا علائم شدید نداشتند، اما سالها بعد با مشکلات تنفسی، قلبی و عصبی مواجه شدند. این وضعیت نه تنها زندگی فردی آنان را تحت تأثیر قرار داد، بلکه خانوادهها و جامعه را نیز درگیر کرده و نیازمند حمایتهای گسترده شد.
در کنار مخاطرات جسمی، رزمندگان شیمیایی با فشارهای روانی و اجتماعی نیز مواجه بودند. خاطرات وحشتناک استفاده از این سلاحها، استرس مداوم و اضطراب ناشی از بیماریهای طولانیمدت، تأثیرات روحی و روانی عمیقی برجای گذاشت. جامعه نیز به دلیل محدودیتهای درمانی و شناخت ناکافی از آسیبهای شیمیایی، درک کامل از وضعیت آنان نداشت و بسیاری از مشکلات بهصورت خاموش ادامه یافت.
با این حال، ایستادگی و صبر جانبازان و حتی شهدای شیمیایی و رزمندگان، نمونهای از مقاومت انسانی در برابر تجاوز و جنایت است. یادآوری این فداکاریها، ضرورت حمایت پزشکی، روانی و اجتماعی از آنان و ثبت واقعیتهای تاریخی را بیش از پیش روشن میکند. احترام به قربانیان سلاحهای شیمیایی، بخشی از پاسداشت عزت و شجاعت رزمندگان دفاع مقدس است.
تحریم و درمان؛ رنج مضاعف جانبازان شیمیایی دفاع مقدس
ایده روز: یکی از جلوه های مظلومیت و سند حقانیت جمهوری اسلامی ایران تحریم های ناجوانمردانه علیه ملت ایران به ویژه دارو و خاصه داروی جانبازان مظلوم شیمایی است، تحلیل شما از این اقدام دشمنان در تحریم ایران اسلامی چیست؟
جلالی فراهانی: شهدای شیمیایی جنگ تحمیلی هشت ساله، نماد واقعی ایثار، فداکاری و مقاومت ملت ایران هستند. این رزمندگان، با دست خالی و ایمان راسخ، در برابر حملات شیمیایی رژیم بعثی ایستادند و زندگی خود را برای امنیت و استقلال کشور فدا کردند. اما پس از گذشت دههها، این عزیزان همچنان با مشکلاتی جدی روبهرو هستند که یکی از مهمترین آنها ناشی از تحریمهای ناجوانمردانه آمریکا و برخی کشورهای غربی است.
تحریمهای اقتصادی و پزشکی علیه ایران، دسترسی به داروهای خاص و تجهیزات درمانی لازم برای درمان بیماریهای مزمن و شدید جانبازان شیمیایی را به شدت محدود کرده است. داروهایی که برای مراقبت از دستگاه تنفسی، قلبی و عصبی این رزمندگان حیاتی هستند، به دلیل محدودیتهای بینالمللی یا قیمتهای گزاف، همیشه در دسترس نیستند. نتیجه این محدودیتها، تشدید درد، رنج و مشکلات سلامتی برای کسانی است که سالها جان خود را در راه دفاع از وطن گذاشتهاند.
جانبازان شیمیایی، علاوه بر رنج جسمی، با فشارهای روانی ناشی از کمبود دارو و درمان مناسب نیز مواجه هستند. خانوادهها و جامعه نیز تحت تأثیر این کمبودها قرار دارند و تلاش برای تأمین نیازهای درمانی عزیزان، به باری سنگین تبدیل شده است. تحریمهای یکجانبه و سیاسی، در عمل، بهجای هدف قرار دادن دولت، بر ضعیفترین و آسیبپذیرترین افراد جامعه فشار وارد میآورد.
این وضعیت، ضرورت همکاری جهانی، احترام به حقوق بشر و رفع محدودیتهای پزشکی را بیش از پیش آشکار میکند که البته در این سال ها شاهد سکوت خفت بار و خفقان مرگبار جوامع مدعی حقوق بشری نسبت به جنایات آمریکایی ها و همدستان جنایتکارش هستیم؛ به هرحال، جانبازان شیمیایی، قهرمانان واقعی تاریخ معاصر ایران هستند و تأمین دارو، تجهیزات و مراقبتهای درمانی آنان، وظیفهای اخلاقی و انسانی فراتر از سیاستهای سیاسی است.
نباید فراموش کرد یادآوری مشکلات جانبازان شیمیایی ناشی از تحریم، هم برای ثبت حقیقت و هم برای جلب توجه جامعه جهانی و مسئولان کشورمان اهمیت دارد. پاسداشت عزت، سلامت و کرامت این رزمندگان، تنها با فراهم کردن شرایط درمانی مناسب و حمایت مستمر ممکن است؛ حمایتی که همزمان احترام به ایثار و فداکاری آنان را نیز نشان میدهد.
ادامه سیاستهای ضدبشری در عصر معاصر
ایده روز: امروز همچنان شاهد نسل کشی و رفتار ضدبشری آمریکا و متحدانش در دیگر نقاط دنیا به ویژه فلسطین و غزه مظلوم هستیم، تحلیل شما درباره این رفتارها چیست؟
جلالی فراهانی: تاریخ معاصر نشان داده است که برخی قدرتهای جهانی، از جمله آمریکا و متحدانش، برای تأمین منافع سیاسی و اقتصادی خود، حاضرند حقوق بشر و کرامت انسانی ملتها را نادیده بگیرند. تجربههای گذشته مانند تحریمهای ناجوانمردانه علیه ایران و فشار بر جانبازان شیمیایی، نمونههایی از این سیاستها هستند. امروز نیز، این رویکرد ظالمانه به شکل دیگری ادامه دارد و نمونه آن را میتوان در نسلکشی و فشار گسترده علیه مردم فلسطین و غزه مشاهده کرد.
مردم غزه در شرایطی زندگی میکنند که دسترسی به نیازهای اساسی مانند غذا، آب، برق و درمان محدود است و حملات نظامی مداوم جان هزاران غیرنظامی، از کودکان و زنان گرفته تا سالمندان را تهدید میکند. چنین وضعیتی، نشاندهنده ادامه همان سیاستی است که در گذشته علیه ملتهای دیگر یعنی فشار حداکثری برای تحقق اهداف سیاسی، بدون توجه به حقوق انسانی و قوانین بینالمللی اعمال شده بود.
این سیاستها پیامدهای عمیق انسانی و اجتماعی دارد. آسیبهای روانی، رنجهای جسمی، محرومیت از آموزش و سلامت، و تخریب زیرساختها، نسلهای آینده را نیز گرفتار میکند و چرخه خشونت را طولانیتر میسازد. همانطور که ملت ایران در دوران دفاع مقدس و در مقابله با تحریمها و حملات شیمیایی ایستادگی کرد، امروز نیز توجه جهانی و همبستگی انسانی برای پایان دادن به ظلم و حمایت از مردم غزه ضرورت دارد.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار نخبگان و استعدادهای برتر علمی فرمودند: در قضیّه فلسطین و بعد از عملیات طوفان الأقصی، آنچه جلوی چشم همه دنیا است جنایتِ نسلکشیِ رژیمِ غاصب است؛ این را همه دنیا دارند مشاهده میکنند. مسئولین بعضی از کشورها که با مسئولین کشور ما صحبت کردند، در دفاع از رژیم غاصب صهیونیستی، اعتراضشان این بوده که چرا فلسطینیها غیرنظامیها را کشتند. اوّلاً این حرف، خلاف واقع است؛ یعنی اصلاً اینهایی که در شهرکها و مانند اینها هستند غیر نظامی نیستند، همه مسلّح هستند. حالا گیرم غیر نظامی باشند؛ چه تعداد غیر نظامی کشته شدند؟ صد برابرِ آنها را الان این رژیم غاصب از زن و بچّه و پیر و جوان غیر نظامی دارد میکشد. داخل این ساختمانهای غزّه که نظامیها ساکن نیستند؛ نظامیها جاهای خودشان هستند، آنها هم میدانند، اینها همین مردمند. مراکز پُرجمعیّت را انتخاب میکنند و میزنند. فلسطینیها در غزّه، در همین چند روز، چند هزار نفر تا حالا کشته دادهاند! این جنایت جلوی چشم همه مردم دنیا است. اینها باید محاکمه بشوند.
افکار عمومی، سازمانهای بینالمللی و دولتهای مستقل، مسئولیت اخلاقی و انسانی دارند تا با فشار سیاسی، اطلاعرسانی و حمایتهای عملی، از قربانیان ظلم و تجاوز حمایت کنند و مانع تداوم سیاستهای ضدبشری شوند. یادآوری این واقعیت، نشان میدهد که مبارزه برای عدالت، آزادی و حقوق بشر، تنها یک ارزش تاریخی نیست، بلکه ضرورت امروز جهان معاصر است.
صدای ملت ایران در لاهه؛ روایت ایثار و مظلومیت
ایده روز: شما نماینده جانبازان شیمیایی و یکی از نمایندگان جمهوری اسلامی ایران در دادگاه لاهه بودید بفرمایید اهمیت حضور شما به عنوان یک جانباز 70 درصد شیمیایی بهعنوان نماینده ایران در دادگاه لاهه چه بود؟ و چه پیامی داشت؟
جلالی فراهانی: حضور یک جانباز شیمیایی با 70 درصد آسیبدیدگی بهعنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران در دادگاه بینالمللی لاهه، بیش از آنکه یک اقدام نمادین باشد، نمایانگر حقانیت تاریخی و مظلومیت ملت ایران در برابر تجاوز رژیم بعثی و نقض قوانین بینالمللی است. این حضور، صدای واقعی کسانی است که نه تنها با سلاحهای ممنوعه دشمن روبرو شدند، بلکه سالها پس از جنگ نیز با عوارض جسمی و روانی ناشی از حملات شیمیایی زندگی کردهاند.
جانبازان شیمیایی، شاهدانی زنده و مستند بر جنایتهای جنگی هستند. وقتی یکی از آنان در دادگاه حضور مییابد و خاطرات، رنجها و حقیقتهای مستند دوران دفاع مقدس را بازگو میکند، هیچ سند رسمی یا گزارش بینالمللی نمیتواند اثرگذارتر و ملموستر از تجربه مستقیم و شهادت عینی باشد. این اقدام، قدرت و پایمردی ایران را در مدار عدالت بینالمللی به نمایش میگذارد و بر حقانیت کشور در مقابله با تجاوز و استفاده از سلاحهای ممنوعه صحه میگذارد.
علاوه بر جنبه حقوقی، حضور نماینده جانبازان شیمیایی، پیام مهمی به جهان و نسلهای آینده دارد: ایران نه تنها مظلومیت خود را فراموش نکرده است، بلکه برای احقاق حق و ثبت حقیقت در مجامع بینالمللی، از همه ظرفیتهای انسانی و قانونی بهره میبرد. این اقدام، الگویی از شجاعت و مقاومت در برابر ظلم و فراموشی تاریخ است و نشان میدهد که دفاع از حقیقت و عدالت، همواره در اولویت جمهوری اسلامی ایران قرار دارد.
حضور بنده به عنوان یک جانباز شیمیایی در دادگاه لاهه، تجسم ایثار، مظلومیت و مقاومت ملت ایران است. شهادت زنده من، گواهی است بر پایمردی کسانی که جان و زندگی خود را فدای وطن کردند و امروز، در مسیر عدالت جهانی، صدای ملت و تاریخ را بازتاب میدهند.
گفتوگو از: مبین جلیلی
انتهای پیام/711/
