نام زن ایرانی و دیپلمات مشهور در میان مخاطبان بنت | جزئیات تازه از نفوذ ایران به قلعه دیجیتال اسرائیل
به گزارش ایده روز، جوان نوشت: درز اطلاعات شخصی نفتالی بنت، نخستوزیر پیشین رژیم صهیونیستی، فقط یک رسوایی نفوذ سایبری به عمق حریم شخصی یک سیاستمدار نیست، بلکه فراتر، خاصیت دو لبه «قدرت دیجیتال» را به خود اسرائیلیها نشان داد؛ همان ابزاری که تلآویو خود را نماد برتری امنیتی معرفی میکند و در ماجرای پیجرها با آن خودنمایی کرد، حالا در حال بدل شدن به نقطه آسیبپذیری است.
گروه هکری معروف به «حنظله» اطلاعات تلفن همراه نفتالی بنت را منتشر کرد و خود بنت، بعد از یک بار اصرار بر اینکه تلفن همراهش هک نشده، پذیرفت که هکرها به حساب تلگرام او دسترسی پیدا کردهاند؛ دسترسیای که به انتشار فهرست تماسها، تصاویر و حجم قابلتوجهی از گفتوگوهای او انجامیده است. بنت حالا البته میگوید که بخشی از این محتوا جعلی است ولی بعد از یک بار انکار، اصل هک شدن اطلاعات شخصی خود را دیگر انکار نمیکند. شبکه آی ۲۴ اسرائیل از قول نفتالی بنت گزارش کرده که هکرهای ایرانی موفق شدهاند به اطلاعات حساس موجود در تلفن همراه او دسترسی پیدا کنند. او گفت: «دسترسی واقعاً به حساب تلگرام من انجام شد. محتواهایی از جمله فهرست مخاطبان و همچنین تعداد زیادی عکس و گفتوگو، چه واقعی و چه جعلی، منتشر شده است.» جالب اینکه او احتمالاً قبل از هک شدن، نشانههایی دریافت کرده بود.
هفته گذشته، بنت در کنفرانس بینالمللی سایبری حاضر شد و به حضار هشدار داد: «تصور کنید ایران مخفیانه با یک میلیون متخصص حمله سایبری به اسرائیل نفوذ کند، موضوع، حالا در نهادهای امنیتی اسرائیل در حال بررسی است.»
البته این اولین بار نیست که اسرائیلیها هک میشوند. در سال ۲۰۱۹، این اتفاق برای بنی گانتس، رئیس حزب آبی و سفید رخ داد. وقتی گانتس هک شد، نتانیاهو به طعنه گفت: «اگر گانتس نمیتواند از تلفن خود محافظت کند، چگونه میتواند از کشور محافظت کند؟» حالا به نظر میرسد ابعاد اطلاعات فاش شده، فراتر از یک حساب کاربری ساده است. رسانههای اسرائیلی گزارش میکنند که صدها صفحه از اطلاعات تماس و نزدیک به ۲ هزار فایل گفتوگوی بنت منتشر شده که بسیاری از شمارهها به مقامهای ارشد امنیتی، سیاسی و رسانهای اسرائیل و حتی چهرههای بینالمللی تعلق دارد. بهویژه رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی، در میان مخاطبان تلفن بنت دیده میشود؛ موضوعی که حساسیت ماجرا را دوچندان کرده و در میان مناقشه ایران با رافائل گروسی که او و آژانس را عامل نفوذ اسرائیل و زمینهساز حمله آن خوانده، نشان میدهد که بدبینیهای تهران به آژانس، چندان هم بیراه نیست.
نام پگاه ابراهیمی، زن ایرانی از چهرههای معارض نیز در فهرست تماسهای نفتالی بنت است، چیزی که ارتباطات اپوزیسیون ایران را با مقامهای اسرائیلی در بالاترین سطوح نشان میدهد. گفته میشود تلفن همراه رئیسجمهور فرانسه و وزیر خارجه امارات نیز در میان مخاطبان بنت بوده است. انتشار این فهرست مخاطبان بنت باعث شد برخی مقامات خارجی با موجی از پیامهای مزاحم و حتی تهدیدآمیز مواجه شوند؛ وضعیتی که نشان میدهد یک نفوذ دیجیتال چگونه میتواند پیامدهای امنیتی فرامرزی داشته باشد.
قلعه دیجیتال؟!
گروه هکری «حنظله» با لحن تمسخرآمیز، بنت را هدف قرار داد و با انتشار پیامهایی اعلام کرد کسی که زمانی خود را نماد امنیت سایبری میدانست، حالا شاهد فروریختن «قلعه دیجیتال» خود است. حنظله با انتشار برخی تصاویر، نامهها و پیامکهای نفتالی بنت نوشت: «شما زمانی به خود افتخار میکردید که چراغی از امنیت سایبری هستید و تخصص خود را در مقابل جهان به نمایش میگذاشتید. اما چقدر آهنین بود که آیفون ۱۳ خودتان به راحتی به دست حنظله افتاده است. با تمام ادعاها و جسارتهایتان، قلعه دیجیتال شما چیزی بیش از یک دیوار کاغذی نبود که منتظر نفوذ بود.»
حنظله گفته است: «این را به عنوان یک هشدار و درس در نظر بگیرید. اگر دستگاه شخصی شما به این راحتی هک شود، تصور کنید که آسیبپذیریهایی که در سیستمهایی که ادعا میکردید محافظت میکنید، پنهان شدهاند. دفعه بعد که در مورد امنیت موعظه میکنید، به یاد داشته باشید، کسانی که در خانههای شیشهای زندگی میکنند، نباید سنگ پرتاب کنند. به عصر جدید خوش آمدید، جایی که رازهای شما فقط به اندازه ضعیفترین رمز عبورتان امن هستند.» این پیامها بهویژه از آن جهت بازتاب یافت که نفتالی بنت پیش از ورود به سیاست، از بنیانگذاران یک شرکت فعال در حوزه امنیت سایبری بود و همواره از توانمندیهای اسرائیل در این حوزه سخن میگفت. اکنون همین پیشینه، هک شدن حساب او را به یک نماد تبدیل کرده است.
رسانههای عبری از نگرانی عمیق نهادهای امنیتی اسرائیل خبر دادند. تحلیلگران، از جمله آوی اشکنازی، این رخداد را ضربهای جدی به اعتبار شاباک و ساختار امنیتی اسرائیل توصیف کردند. نگرانی اصلی نه فقط محتوای افشا شده، بلکه احتمال آلوده بودن فایلهای منتشرشده به بدافزار و گسترش زنجیرهای نفوذ است؛ خطری که میتواند دامنه آسیب را به فراتر از یک فرد گسترش دهد.
