هیاهوی اصلاح طلبان برای بودجه 0.5 درصدی و خفقان برابر حیفومیل بودجه 6300 همتی
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری ایده روز، اخیراً و با آغاز فصل بودجهریزی، برخی رسانههای جبهه اصلاحات همانند سالهای گذشته به طور ویژهای به موضوع بودجه نهادهای فرهنگی و مذهبی پرداختهاند. هر چند که این موارد گاهاً با دستاویزهای کارشناسی و دانشجویی و … بیان میشود، اما حقیقت چیز دیگری است.
واقعیت آن است که از دید ارقام بودجه اساساً طرح چنین مواردی انحراف افکار عمومی از مسائل اصلی بودجه محسوب میشود. سالها دولتهای مختلف و رسانهها تلاش کردند افکار عمومی را از مسائل اصلی منحرف کنند و همین موضوع سبب شده تا بخش زیادی از دغدغه افکار عمومی از موضوعات مهم فاصله بگیرد.
این در حالی است که حل مشکلات اولویتدار دقیقاً نیازمند این توجه از سمت افکار عمومی است. امروز مشکلات کشور به درجهای از پیچیدگی رسیده که اگر نتوان افکار عمومی را در جهت اصلاح آن همراه کرد، مسیر بسیار سختتر خواهد شد. به همین دلیل پرداختن به محورهای خبری که این چالشها را تحت تاثیر قرار میدهد باید مورد نقد قرار بگیرند.
با حذف 40 همت و بیتوجهی به ریخت و پاش شرکتهای دولتی بودجه اصلاح میشود؛ فهم دقیق برخی رسانههای جریان اصلاحات از مشکلات بودجهای دولت!
در یکی از گزارشاتی که اخیراً منتشر شده است، تاکید شده که اعتبارات حوزه دین از 32 هزار میلیارد تومان در سال گذشته به 40 هزار میلیارد تومان در 1404 رسیده است. در این بین هیچ مقایسهای بین بودجه این نهادها و سایر بخشهای بودجه نمیشود. حتی مقایسهای بین این عدد و کسری تراز عملیاتی بودجه که در ابتدای این گزارش به آن اشاره شده بود نیز نمیشود.
کل بودجه کشور در سال 1404 که شامل بودجه عمومی و بودجه شرکتها است، برابر 11.2 هزار هزار میلیارد تومان است. با توجه به این عدد بودجه دینی کمتر از نیم درصد از کل بودجه کشور را شامل میشود. فقط بودجه شرکتهای دولتی در سال جاری بیش از 6377 هزار میلیارد تومان است. از سوی دیگر کسری تراز عملیاتی نیز برابر یک هزار و 805 هزار میلیارد تومان است. در مقایسه با این عدد نیز بودجه دینی حدود 2.2 درصد است.
حال سوال این است با حذف کامل بودجه نهادهای دینی و مذهبی که 2.2 درصد کسری تراز عملیاتی است، آیا مشکلات بودجه کشور حل میشود؟
اصلاح ساختار بودجه در انتظار اصلاح ساختار مالیات و بودجهریزی عملیاتی است نه حذف بودجه نهادهای مذهبی
حال و با در نظر گرفتن این شرایط مطرح کردن بودجه نهادهای فرهنگی و مذهبی که به اذعان خود این رسانهها کمتر از نیم درصد بودجه کل کشور را شامل میشود، چه معنایی دارد؟ چه انگیزهای برای پرداختن به آن وجود دارد؟ آیا واقعاً فهم این بزرگواران از مسائل اولویتدار بودجه کشور در همین سطح است؟
آیا مسائل اساسی «اصلاح ساختار بودجه» کشور شامل افزایش سهم مالیات و کاهش وابستگی به نفت در سمت منابع و اجرای بودجهریزی عملیاتی در سمت مصارف است، یا حذف بودجه نهادهای فرهنگی-مذهبی؟
پرداختن به چنین مواردی هر چند تنها برای دیده شدن باشد موجب انحراف از مشکلات اصلی نظام اقتصادی و نوعی خیانت است. قطعاً باید به دنبال شفافیت بود. قطعاً باید به دنبال سختگیری در نتایج تخصیص بودجه دولت در هر بخش و نهادی بود؛ اما بهتر نیست به جای پرداختن به برخی حوزهها با سهم تا این حد ناچیز توجه بیشتری به بودجه عظیم شرکتهای دولتی، نتایج عملکردی، ریخت و پاشهای بعضاً رسانهای و حقوقهای نجومی آنها داشت؟
انحراف از مسائل اصلی نوعی خیانت است
به گزارش ایده روز، در پایان لازم است تاکید شود که در حال حاضر ظرفیت اصلاحات اقتصادی چه از نظر توان اجرایی دولت و چه از نظر شرایط اجتماعی محدود است. این شرایط و همزمانی آن با مشکلات خاص اقتصاد ایران مسیر اجرای برخی اصلاحات را بیش از پیش با چالش مواجه میکند.
با در نظر گرفتن این شرایط باید به صراحت گفت که نظام مسائل کشور نیاز به اولویتبندی دارد و هر گونه اقدامی که در تضاد یا در چارچوب انحراف از مسائل اصلی باشد به نوعی خیانت به زندگی خود ما است. شاید این موضوع بسیار کلیتر از بحث بودجه نهادهای مذهبی و فرهنگی باشد اما این مسئله نیز یکی از نمونههای آن است.
انتهای پیام/
